- Dawno, dawno temu kiedyś na tym świecie
Żyli mąż i żona, trzymali w sekrecie
Jedno wciąż życzenie, które razem mieli
Że bardzo dzieciątka swojego pragnęli
- Gdy żona znalazła powód do nadziei
Słuchajcie uważnie teraz po kolei
Przez małe okienko w domu, w oficynie
Zobaczyli ogród wspaniały, co słynie
- Z przepięknych ziół, kwiatów i roślin zielonych
Cudownych dla oczu i słońca spragnionych
Jednym tylko zielem się fascynowała
Przepyszną roszpunką, aż ślinka leciała
- Gdy żona przed oknem w zachwycie stanęła
Ochota przedziwna na roszpunkę wzięła
Ją tak nieodparta, że mąż chciał jej sprostać
Z ogrodu pięknego roszpunkę wydostać
