Po cichutku się skradałem
wczesną wiosną wśród alejek,
kwiaty piękne w rączkach miałem,
buźka widać – mi się śmieje
I tak niezauważony
sam obszedłem tę ławeczkę,
trochę też onieśmielony,
nie za dużo, lecz troszeczkę
Chciałem zrobić niespodziankę
mojej babci, która cała
tam siedziała
Raz zdarzyło się przypadkiem
Że płynąłem pięknym statkiem
Maszty mocne na nim stały
Żagle dumnie łopotały
Ja patrzyłem nań ukradkiem(więcej…)
Stoi piękna i wyniosła
Wciąż owiana tajemnicą
Na swój sposób też radosna
Co pancerną swą przyłbicą
(więcej…)
Drogi Panie Dyrektorze
Już nie mogło chyba gorzej
Być w tej firmie z tradycjami
Ale posłuchajcie sami…
(więcej…)
Kryształowa, przezroczysta
I jak łza jest zawsze czysta
Pojedyncza życie daje
A w gromadzie pachnie majem(więcej…)
Jak mam to rozumieć mój TATO kochany
Że Ty jesteś wszędzie, na mnie Ci zależy?
Przecież jestem ciągle taki poplątany
A wokoło prawie, już nikt w nic nie wierzy?
Lekki powiew wiatru czasami przenika
Całe wnętrze moje, się
W drewnianej chacie nad brzegiem morza
Słonko wschodziło zawsze z mew krzykiem
Czasem też wzeszła polarna zorza
Zaprzyjaźniona z małym chłopczykiem
Fale szumiały, wiatr wkoło huczał
Bezkresna przestrzeń, horyzont znikał
A on rączkami mamę przytulał
I swoim dobrem na wskroś
Gdy gonisz codziennie, bo chcesz mieć znów więcej
Gdy oczy zmęczone, drętwieją Ci ręce
Gdy ziewasz bez przerwy, w tramwaju zasypiasz
Gdy wciąż bezdomnego w milczeniu spotykasz
Dam takie Ci rady, więc nie spiesz się tyle
Miej oczy
Gdy widzę motylka, jak fruwa po łące
I kwiatki zaczepia się w słońcu mieniące
Te pszczółki, co skrzętnie się tak uwijają
I nektar przepyszny z ich wnętrza spijają
Te trawki zielone, co rosną swobodnie
By żabki w nich
Matka – to słowo mnie bólem napełnia
I całe jestestwo mnie Tobą wypełnia
Nie znałam Cię wcale, bo Ty mnie nie chciałaś
Dziękuję, że życie mi choć darowałaś
Dom dziecka był przykry i ciągle płakałam
Wciąż krzyku, dręczenia
To nie żadne baju-baju
Już sam Pan Bóg wiedział w raju
Że sam facet nie da rady
Nawet jeśli ma układy
Może dwoić się i troić
Być uprzejmy albo gnoić
Wszystko, wszystkich wokół siebie
Lecz nie zrobi nic bez Ciebie
Jesteś
Dwa bałwanki eleganckie
W kapeluszach, tak szarmanckie
Przed drewnianą chatką stały
I się pięknie uśmiechały
Księżyc w pełni im przyświecał
Jakby wyszedł prosto z pieca
Obejmując okolicę
I pozostał tak w zachwycie(więcej…)
Jest na świecie dzieci wiele
Są łobuzy, przyjaciele
Czarne, białe, żółte nawet
Są zazdrosne, są ciekawe
Pokręcone mają włosy
Także dziwne czasem nosy
Są blondyni, są bruneci
Nad wszystkimi słonko świeci
Są lubiane, nielubiane
I też takie, które same
Są niestety opuszczone
A przyczyny
Raz zdarzyło się przypadkiem
Wypłynęłam w podróż statkiem
To żaglowiec był wspaniały
Foki, groty, łopotały
Podziwiałam wody toń
Wyciągnęłam swoją dłoń
Aby się orzeźwić nieco
Bo naturę mam kobiecą
(więcej…)
Od czasów Górskiego, Deyny czy Kmiecika
Nie miała drużyna nasza pomocnika
Który kunszt swój cały, talent i marzenia
Zamieniał na bramki i piękne wspomnienia
Jakub Błaszczykowski, o nim tutaj mowa
Zawsze pracowity, a nóżka czy głowa
W kontakcie z
Chce powiedzieć mym bliskim
Że ich kocham i cenię
Chcę dać dzisiaj im wszystkim
Me z serca przebaczenie
Moim rodzicom kochanym
Powiedzieć, niech się nie boją
Gdy sercem tak zatroskanym
Patrzą na przyszłość moją
(więcej…)
Niebo dla akrobaty
Dziś niejednego zadziwi
Tytuł dość tajemniczy
Więc proszę bądźcie cierpliwi
To nie zawody lotnicze
Promocja aeroklubu
Historie, których nie zliczę
Zbliżone do granic cudu
(więcej…)
Ile trzeba ziarenek, by był chleba bochenek?
Jak przebaczyć z miłością, gdy ktoś w gardle ci ością?
Gdzie horyzont się styka, byś mógł Boga dotykać?
Po co tyle pracujesz, czy już nic nie pojmujesz?
Gdy znasz jedną
Jak robaczek jest mały, kiedy się urodzi
Jak bezradne jest dziecko, gdy jeszcze nie chodzi
Jak dla mrówki jest człowiek zawsze zagrożeniem
Jak w przepaść spoglądasz z ciągłym serca drżeniem
Jak głuchy nasłuchuje śpiewu ptaków w lesie
Jak
