Dla dzieci

Szył Krawczyk surdut, przy oknie siedział
Palce od tego już go bolały
Usłyszał z dworu, gdy ktoś powiedział
„Mus dziś sprzedaję słodki, wspaniały!”

(więcej…)

Coś Wam powiem, bo widziałem takie różne rzeczy
To zdarzyło się naprawdę, nie mogę zaprzeczyć
Dziś spostrzegłem, że fruwają dwie pieczone kury
Co? Nieprawda? Mi mówicie, że to jakieś bzdury?(więcej…)

Posłuchajcie tej bajeczki, co się zowie
O niedobrej i niesprawiedliwej wdowie
Która tylko dwie córeczki w domu miała
I tę brzydką i leniwą wyróżniała

Gdyż rodzonym dzieckiem matki swojej była
A ta druga cicho krzywdy swe znosiła
Chociaż była

Kiedy osioł sił już nie miał, by pracować
Musiał z młyna odejść, lub też emigrować
Spostrzegł wtedy, że pan jego spisek knuje
Nie obroni go, ani też nie uratuje

Stanął więc przed dylematem, a wariantem
Było iść do

Nad brzegiem morza, w maleńkiej chatce
Gdzie wiatr złocistym wciąż sypał piaskiem
Mieszkał ubogi, zwyczajny rybak
Z gderliwą żoną, która swym wrzaskiem

Wciąż zamęczała męża swojego
Który szlachetny był i uczciwy
Stale pretensje miała do niego
On chociaż biedny, to

Miał krawiec trzech synów i jedną miał kozę
Do szyi przypięta bywała powrozem
Na łąkę z nią chłopcy codziennie chodzili
Soczystą, zieloną ją trawą karmili

A ona w hojności się im odwdzięczała
Najlepiej się pasła, jak tylko umiała
Najstarszy

Daleko na wsi, tuż koło drogi
Tam, gdzie czasami wieśniak ubogi
Szedł spracowany, stała altana
Z ogródkiem, w którym pomalowana

Była sztacheta każda oddzielnie
A na murawie wyrosła dzielnie
Mała stokrotka, do której słońce
Wciąż wysyłało swoje gorące(więcej…)

Raz pod lasem, w małej chatce
Kózki się skarżyły matce
Że są głodne, brzuszki burczą
Im ściskają się i kurczą

Matka koza o nie dbała
Całym sercem je kochała(więcej…)

Dawno, dawno temu kiedyś na tym świecie
Żyli mąż i żona, trzymali w sekrecie
Jedno wciąż życzenie, które razem mieli
Że bardzo dzieciątka swojego pragnęli

Gdy żona znalazła powód do nadziei
Słuchajcie uważnie teraz po kolei
Przez

Pewnego razu wspaniały książę chciał się ożenić
Wszystkim wypada teraz dokładnie tutaj nadmienić
Że nasz bohater nie był bezczynny i w świat wyruszył
Nieraz się przejął, był zły czasami, a raz się wzruszył

Gdy znalazł pannę, czyli

Było bardzo zimno, obficie śnieg padał
Zaczęło się ściemniać i się zapowiadał
Ostatni dzień roku, jako bardzo mroźny
Dla biednej dziewczynki wydawał się groźny

Szła w owej ciemności, sama ulicami
Z gołą głową, biedna, z bosymi

Na wsi tego lata wprost cudownie było
Zielenił się owies, żyto się żółciło
Na czerwonych nogach stał bocian na łące
Paplał po egipsku, a wschodzące słońce

Pola i jeziora, lasy ogarniało
Stary dwór ukryty blaskiem otaczało
Pod

Dawno, dawno temu, król z królową żyli
Choć byli bogaci, ciągle się martwili
Bo nie mieli dziecka, które by kochali
Smutni nieraz w oknie głęboko wzdychali

Gdy królowa kąpiel wodną kiedyś brała
Wyskoczyła żaba i tak powiedziała
Gdy nie